Deprem..

Bundan tam 12 yıl önce,Türkiye'nin gördüğü en büyük deprem'i bizzat yerinde ve evde yalnız olarak yaşamıştım..her ne kadar bizim olduğumuz bölgede yıkım olmasada..çok arkadaşımızı kaybettik..kendi adımıza sevinirken,onlar adına yas tuttuk hep içimizden..korktuk..çadırlar'dada yattık,sonrasında yaptığımız derme çatma baraka'lardada..uzunca bir dönem..hatta öyle ki okula bile bu baraka'lardan gittik..

Deprem hiç unutmıyacağım,unutamıyacağım hatıralar biriktirdi zihnimde..Ama en çok çaresizliği gördüm..İnsan hiçbir işine yaramıyacağını bile bile,belki lazım olur diye,sırf çaresizliğinden yarım saat'te 1 büfe'yi terk edilmişten beter bir hale getirebiliyor mesela..


Biz gece'yi deprem şoku ile geçiririrken,sabah kahraman Türk Askeri vardı karşımızda..su,ekmek dağıtmışlardı..daha fazlasını bile beklemedik,dünya'daki en güzel yiyecekler onlardı bizim için..bir çok yardım geldi,ve birçok yardımda asıl hedefine hiç ulaşamadı..


Öyle insanlar biliyorum ki deprem'den sağ kurtulduğuna şükretmesi gerekirken,gelen yardımları iç edip,senelerce kullandılar..(bu arada tüpraş patlayacak deniliyordu,herkes dağlara doğru kaçışırken,bu işgüzar komşu onada veririm,bunada veririm diye bütün yardımları evine yığmıştı,kaldı ki ilk 1 hafta dışında yaşadığımız yerdeki çoğu insan'ın bu yardımlara ihtiyacı kalmamıştı,insanlar evlerinden ihtiyaç sahiplerine taşırken hemde)


Yaşadık,bitti..ama ders aldıkmı hayır..


Dün yine aynı akibet..Bu kez güzel ülke'mizin doğu'sunu vurdu..Gerçi doğu'su batı'sı demek ne kadar doğru o ayrı..bence heryeri aynı,hiçbir fark yok..daha yeni bazı kendini bilmezlerin canımızı yaktığı bölgeler olsa da insanları genellemek ne ayıp..ordaki herkes öyle diyemeyiz,ohh şükür bela'larını buldular da diyemeyiz..17 Ağustos'da bizlere yardım edenler arasında onlarda vardı eminim..Şimdi sıra bizde..Bu yardımlar insanı ve ülkemi'zi ayakta tutan şeyler..Belki kardeşliği,yardımlaşmayı bize yeniden hatırlatacak şeyler..O yüzden taşın altına elimizi koyalım..Eğer bir 10 yıl daha böyle boşa geçerde,ders alınmazsa..aynı akibet'i yaşayamamamız işten bile değil..


Umarım ders alır ,bir daha bu denli büyük acılar yaşayamayız..Allah geride kalanlara sabır versin..


Yardımlar için bir çok kargo ve otobüs firması ücretsiz taşıma imkanı sağlıyor..




Kıyafet ve yiyecek yollamak için:

Best Van Tur: 444 00 65

Van Gölü Turizm: 444 65 65

Erciş Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı: 0432 351 59 06 begin_of_the_skype_highlighting            0432 351 59 06      end_of_the_skype_highlighting

Kızılay Yardım Hattı: 0312 245 45 00 – 0312 430 18 14 veya 168 numaralarını 


arayabilirsiniz.

AKUT yazıp 2930'a SMS atarak, 5 TL katkıda bulunabilirsiniz.

2868'e boş mesaj atarak Kızılay'a 5 TL yardım gönderebilirsiniz.

(Bütün GSM operatörleri için geçerlidir.)

İstanbul’dan yola çıkacak tırlarla kıyafet ve yiyecek yollamak için 


belediyeler yardım topluyorlar. Eğer ulaşamazsanız da ekip evinize gelip 


teslim alıyor.

Şişli Belediyesi Mavi Masa: 0212 288 75 76 begin_of_the_skype_highlighting            0212 288 75 76      end_of_the_skype_highlighting
Kadıköy Belediyesi: 0216 542 50 55 begin_of_the_skype_highlighting            0216 542 50 55      end_of_the_skype_highlighting

Yakını olanlar ve haber alamayanlar 0312 287 36 48 begin_of_the_skype_highlighting            0312 287 36 48      end_of_the_skype_highlighting numaralı telefonu arayabilirler.

İHTİYAÇLAR: 


İçme suyu, çocuk maması, battaniye, çadır, kuru gıda, katalitik soba, kışlık 


giysiler, bebek bezi, kadın pedi...

Detaylı bilgi almak için www.twitter.com/VanDayanisma 


ve www.yalnizdegilsinvan.wordpress.com’u takip edebilirsiniz.






Ayrıca..

*Tüm operatörlerden 2868'e boş kısa mesaj atarak 5 TL. bağışta bulunabilir,

*Bütün bankaların Türk Kızılayı hesaplarından ve www.kizilay.org.tr'den bağış yapabilir,

*Türk Kızılayı'nın 168 no.lu bağış ve iletişim hattını arayarak daha detaylı bilgi alabiliriz...