Gülen Yüzün Ölüm Yıldönümü

11 yıl olmuş ülkemizin gülen ve güldüren yüzü KEMAL SUNAL aramızdan ayrılalı..Herkesin hayatında iz bırakan ender kişilerden biri idi kendisi..defalarca seyretmemize rağmen bıkmadık hiçbir film'inden,repliğinden..her sahnede ne olacağını bilsek de inat'la seyretttik..yine güldük,yine güldük..


Birbirinden güzel filmleri vardı..hepsi ayrı bir tat bıraktı dimağ'ımızda..mesela benim ilk aklıma gelenler HABABAM SINIFI,MAVİ BONCUK,KÖYDEN İNDİM ŞEHİRE..Sonrasında DELİ DELİ KÜPELİ..kendini kaymakam sanan bir deli nasılda güzel yönetir ilçe'yi,zamanın siyasi'lerine bir deli kadar olamıyorsunuz der inceden mesela..


Aslında bu dönem film'lerinde kadrolar o kadar muhteşem ki her oyuncu ayrı bir işlemiş sanki içimize..ADİLE NAŞİT'ler,HULUSİ KENTMEN'ler,TARIK AKAN'lar..her biri unutulmaz zamanların filmlerin unutulmaz kahramanları..


Çoğu aile'nin birlikte eğlendiği,kendisinden birşeyler bulduğu,diyemediklerini dediği bir kişilikti ŞABAN yada SÜT OĞLAN yada ŞABAN OĞLU ŞABAN..

KEMAL SUNAL bana en çok dedem'i hatırlatıyor şimdi..Tv'de her filmi başladığında herkesi toplar,beraberce eğlenelim isterdi..sesini sonuna kadar açıp,defalarca izlemesine rağmen kendince ve bir Karadeniz insan'ının şakacı tavrıyla onunla konuşur sohbet ederdi :) hey gidi günler diyesi geliyor insanın ne garip..

2000 yılında yine bir film çekimine giderken,uçak yolculuğu sırasında yine her ölüm gibi zamansızca gidiverdi aramızdan..o kadar çok insan'ın yüzünü güldürdü ki bu gülen yüz,umarım cennet yakınlarındadır..