Aslında anlatmak istediklerim bu 23 NİSAN'a dair olanlar değil..çocukken yaşadıklarım..
23 Nisan'da sanırım 2 yada 3 kez etkinliğe katıldım..birinde şiir okumuştum,birinde dans ettim,sanırım birinde de koro'daydım..her dalı ifşa etmişim :)
23 Nisan'a dair aklımda kalan en unutulmaz anılar bir kez şiir okuyacağım zamanda bir kezde dans ederken babamın aldığı ayakkabılar..biri beyazlı yeşil'li spor bir ayakkabı idi,biri siyah yeşil rugan klasik denebilcek tarzda..ama illa yeşil..nedenini sormak o zaman aklıma hiç gelmedi,soramamda şimdi ama yeşil murat'tır ya,her muradım olsun diye almıştı belki babam kimbilir :)
Dans ettiğim zamanlardan birinde,sanırım 4.sınıfta..ilk aşk'ı yaşıyordum..öğretmenimiz eşinden memnun olmayan varmı demişti..bende hemen atlamış,platonik aşkım'ında memnun olmamasından kelli,kendisi ile eşlemiş,dünya'nın en mutlu insanı olmuştum :) hala dün gibi aklımda :)
Bir de 23 Nisan'ların en afillisi bando vardı..hep bando'da olmak isterdim ama hiç olamadım..normalde o kadar çekingen bir çocuktum ki konuşamadığımı sanıyorlardı genelde :) acaba öğretmenim beni şimdi görse ne der :) tam tersiyimde nedense :)
Ben 23 Nisan'ın en çok ailemin beni izlediği kısmını severdim,benimle gurur duysunlar isterdim..o yüzden bugün gidemediğim için çok üzüldüm ama doğumgünü ile telafi ettik sanırım :)
23 Nisan her zaman çoşku demek,27 yaşında bile olsanız hala aynı heyecanı duymak demek..ayaklarım yere basmadı nedense..sanki bütün gösterilerdeki çocuklar ben oldum,bütün şiirleri ben okudum..ama birşey varki o anılarımdan çok uzakta..kasaba vari bir yerde doğup büyüdüğümü biliyorsunuz çoğunuz..işte duydumki güzel hatıralarımın mekanı yıkılmış,yerine Vali Konağ'ı yapılmış..
Eh be Vali..o manzaranında,o villanında tadını çıkarama emi..23 Nisan çoşkumunda içine ettin ne diyimki..
PS:Görsellerdeki kişi benim ki :) kırmızı ilen tanımladım kendimi..bu postta bahsedilen ayakkabılarda görsellerde mevcut..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
1 yorum 1 mutluluk :)