Eğitim Hayatımın Özeti..

Sevgili Demet'in bu yazısı aslında uzun süredir aklımda olanları kelimelendirmiş sanki..Bende bu yazı'dan feyz alarak birşeyler karalıyayım istedim..


Okul'lar açıldı malum..her yer defter,kalem ve kırtasiye ürünleri ile dolu..nereye baksak çanta,suluk..nereye baksak küçük çocuklar,anneler,babalar,listeler..


Okul aşkı yarıda kalmış biri olarak(üniversite'ye gidememden dolayı)her yıl yeğenlerimin alışverişi ile kendimi kandırıyorum,bazen gidip kapağına bayıldığım defterler,mis kokulu silgiler alıyorum kendime..ne yapacaksam evde :) ama o haz bile yetiyor insana..arada yeniden okula başlamayı düşünüyorum,keşke diyorum yeniden çocuk olsam..elbet bi gün üniversite'ye gideceğim de bu kocaman halimle hello kitty'li defterler eşliğinde pek komik olur sanki :)


Ben ilkokula bir kasaba'da başladım..%90'nın akrabamız olduğu bir kasaba'da..pek yabancılık çekmedim,hatta öğretmenim bile uzaktan akrabam idi..ama küçük bi yer olduğundan imkanlarda kısıtlıydı genelde..hiç bu defteri beğenmedim şu olsun deme şansım olmadı,ne alınsa razıydık biz..kalem'ler hep sade'ydi mesela..ama o heyecanı yaşamak hepsine bedel'di..o zaman en büyük zenginlik göstergesi (tabi çocuk gözü ile) Monami Pastel Boya'lar idi..sanki çantasında bu boya'dan olanlar başbakan çocuğu gibi gelirdi gözümüze :) ama yinede hayıflanmazdık,bizede alırdı aile'miz..Monami olmasada bi başkasını..belki biz  böyle şeylere takılmazdık pek,belki o zaman daha kolaydı mutlu olabilmek..

5.sınıf'a geçtiğim yaz..o kasaba'dan başka bi yere taşınacaktık..babam'ın emekli olmasına az kalmıştı ve ilk defa bir ev sahibi olacaktık..hüzünlenmiştim,istememiştim..doğduğum büyüdüğüm yerden,tanıdığım bildiğim insanların içinden başka bi yere gitmek zor gelmişti bana..sudan çıkmış balığa dönmüştüm..ama yinede nerden bilebilirdimki daha kötüsü olacağını..o yıl yeni evimize taşınmış,yeni okula başlamıştım..genelde suskun yapımdan dolayı pek arkadaşım olmasada alışmıştım yinede..ta ki aralık ayında babam'ı kaybedene kadar..işte o zaman hayatımdaki en büyük boşluk,en büyük hüzün çöktü içime..okula gidip geliyordum ama nasıl..


Hayat bu ya insan her acıyı gömüyor kalbine..sonra aynı okulda ortaokul'ada gittim..ama bi yanım hep eksik..artık o cicili bicili defterleri,kalemleri alabilme şansım vardı..ama hiç istemedim bu kez..erkek olmaya karar verdim :) en yakın arkadaşlarım hep erkekler oldu,kabadayı misali dolandım durdum etrafta..


Lise'ye başlarken yine bir dizi talihsizlik yaşadım..orası burası derken..aslında hiçte istemediğim bir okulun düz lise bölümüne kayıt oldum mecburen..olmasaydım 1 yıl kaybedecektim..keşke etseymişim diyorum şimdi..neyse..işte büyümüş halimle bu kez,ilk kez biraz daha kız gibi düşünmeye başlayarak kendimi karikatür'lü,renkli kırtasiye ürünlerine boğdum..öyle ki hergün kırtasiye'ye uğramak tutku olmuştu bende..hatta çoğu zaman yol paramı dosyalık,klasör gibi şeylere değiştim..


Lise'nin 1.yılı bitip 2.sınıf'a geçtiğimde yıl 1999..ve İzmit'teyim bu zaman zarfında..ve 17 ağustos..yıkılan okulumumu,ölüp giden arkadaşlarımı mı hangisini anayım şimdi?o yıl okula çadırlardan gittiğimizi mi? nihayetinde o yıl gittik ama nasıl?hiçbirimizin psikolojisi normal değildi ki..ne öğretmenler,ne biz..nasıl başladı,nasıl bitti bilemedik..yıl 2000..yine okul değiştiriyorum..bu kez İstanbul'dayım..lise'nin 3.yılı'nı bu kez sadece bitirmek için giderek bitiriyorum..


Tabii yine defterlere,kalemlere doyamadan :) sonra dershane'ye gidiyorum,üniversite kazanıyorum ama gidemiyorum..uzaklığından..babasız olmaktan ve bir anne'nin kalbindeki korkulardan..


Sonuç bahtsız bir eğitim hayatı :) Doyulamayan kırtasiye aşkı..


İşte bu da benim eğitim hayatımın özeti..Demet'in aksine her eylül bunlar gelince aklıma sinir oluyorum o ayrı :) ama bir gün gideceğim o üniversite'ye..tabi önce halet-i ruh-i'yeme bi ayar çekmem gerek :)


FOTO: Gülin 4.sınıfta mavi önlükle:)